Adres: Jaskinia Bielska i schronisko Plesnivec, Regionalne Centrum Informacji Turystycznej, Petzvalova 17, 059 01 Spišská Belá
E-mail: marta.grivalska@spisskabela.sk
Tel.: +421524680520
GPS: 49.229135, 20.316904 (parking obok jaskini)

KLEJNOT TATR

Od niepamiętnych czasów ludzie interesowali się prowadzącymi w głąb ziemi szczelinami i grotami. Pierwotnie były one zamieszkałe, a niekiedy służyły jako miejsca kultu. W bliższych nam czasach jaskinie przyciągały przede wszystkim poszukiwaczy złota i amatorów przygód. Dziedzina nauki, która zajmuje się odkrywaniem, badaniem i udostępnianiem jaskiń, jest stosunkowo młoda.

Jaskinia Bielska nie bez powodu uchodzi za słowacki unikat. Jest największą i zarazem jedyną udostępnioną wysokogórską jaskinią naciekową w Tatrzańskim Parku Narodowym. Wejście do jaskini było znane od dawna, jednak udostępnienie groty dla zwiedzających aż po Komorę Ruin (Dóm trosiek) wiąże się z rokiem 1884. Istotny przełom nastąpił po wprowadzeniu oświetlenia elektrycznego w 1896 roku. Stało się to zaledwie kilka lat po wynalezieniu żarówki.

Leśny szlak, który ma swój początek przy parkingu w Tatrzańskiej Kotlinie to ścieżka edukacyjna. Drogę do jaskini urozmaicają tablice informacyjne. Dzięki temu pokonanie prawie 130-metrowego przewyższenia staje się przyjemniejsze. Przebycie niespełna kilometrowego odcinka zajmuje około 20-30 minut. Jaskinia Bielska cieszy się dużą popularnością i choć dojście do niej wymaga pewnego wysiłku, można tu spotkać wielu turystów z całego świata.

Nagrodą za trud są tajemnicze podziemne korytarze ze skałami przybierającymi niesamowite kształty i przepiękną sintrową szatą naciekową. Ogromne wrażenie robią stalagmity przypominające pagody i sintrowe wodospady o wysokości kilkudziesięciu metrów. Aby podziwiać piękno podziemi trzeba pokonać 874 stopnie, co oznacza 125-metrowe przewyższenie na odcinku 1370 metrów udostępnionej części jaskini.

Pobyt w jaskini działa prozdrowotnie i leczniczo, przede wszystkim na drogi oddechowe. Powietrze jest pozbawione alergenów, zawiera śladowe ilości mikroorganizmów i kurzu. Dobroczynne działanie można poczuć już pod koniec 70-minutowego zwiedzania w Sali Muzycznej (Hudobná sieň). Jak mówi przysłowie, najlepsze przychodzi na koniec, a w Jaskini Bielskiej można to potraktować dosłownie. Sala Muzyczna z jeziorkiem robi imponujące wrażenie i ma doskonałą akustykę. Dlatego już od kilkudziesięciu lat pod ziemią odbywają się wspaniałe koncerty. Obdarzeni talentem muzycznym śmiałkowie mogą zaśpiewać coś na pożegnanie pozostałym zwiedzającym.

SCHRONISKO POD SZAROTKĄ

Dolina Siedmiu Źródeł ma wprost magiczną przyciągania. Pod koniec XVIII wieku w Tatrach Bielskich wybuchła gorączka złota. Jeden z poszukiwaczy imieniem Dreschler wybrał sobie to miejsce i zbudował w nim zrębową chatę. Pomimo wysiłków, nie odkrył żyły złota.

Dolina jednak oferowała inne skarby – drewno klonowe, które doskonale nadawało się na koła. Dlatego też w tym samym miejscu w 1892 roku wyrosła znacznie większa zrębowa chata, w której przed kaprysami pogody mogli się schronić drwale i pasterze.

W latach 30. XX wieku złote czasy przeżywało Towarzystwo Karpackie. Jego członek Tibor Gresch wydzierżawił od Białej Spiskiej działkę i w miejscu zrębowych chat zbudował Schronisko pod Szarotką, czyli Chatę Plesnivec. Cztery lata później, w 1936 roku, dobudował piętro z obszernymi sypialniami i cztery izby dla bardziej wymagającej klienteli z zasobniejszym portfelem. Schronisko oferowało aż 50 miejsc noclegowych.

W czasie II wojny światowej budynek stał pusty. Powojenna nacjonalizacja nie ominęła schroniska, które przestało pełnić swoją funkcję. Przełom nastąpił dopiero w 1993 roku, kiedy opiekę nad schroniskiem przejęło miasto Biała Spiska. Przystąpiono do remontu generalnego, który zakończył się w 1997 roku. Od tego czasu schronisko służy turystom jako jedyny obiekt noclegowy w Tatrach Bielskich.

Ze względu na wielkie bogactwo przyrodnicze cała okolica jest nazywana ogrodem botanicznym Tatr. Najprościej dotrzeć tam z Tatrzańskiej Kotliny niebieskim i zielonym szlakiem. Droga zajmuje około godziny i dwudziestu minut. Inna popularna trasa do schroniska prowadzi z Kieżmarskich Żłobów niebieskim i żółtym szlakiem. Jej pokonanie trwa niespełna dwie godziny. Pozostałe szlaki są już znacznie trudniejsze.

CIEKAWOSTKI W OKOLICY

Okolice Białej Spiskiej to nie tylko bogactwo przyrody. Ciekawym miejscem jest choćby Muzeum J. M. Petzvala czy oddział Słowackiej Galerii Narodowej w otoczonym parkiem angielskim pałacu Strażki. Do Kieżmarku (16 km) turystów przyciąga przede wszystkim zabytek sakralny wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO i zamek miejski. Przyjemnym zakończeniem wyczerpującej wędrówki może być relaks w całorocznych gorących źródłach Thermal Park Vrbov (22 km).